Hoewel het laatste nog niet gezegd is over Covid-19, voel je de laatste weken dat alles de juiste kant lijkt op te gaan: de cijfers dalen, de maatregelen versoepelen, de terrassen openden en zelfs de zon begon even te schijnen. Hoewel we soms met (te) kleine stapjes uit onze grot lijken te komen, is er ook veel om blij over te zijn. Het (werk)leven trekt zich terug op gang. In deze blogpost staan we stil bij de mogelijke toekomst (en het belang) van hybride werkplekken.
De ontdekking van de hemel (en de hel)
Social distancing was zowat het enige wapen dat we initieel hadden om het virus af te remmen. Afstand houden had ook een enorme impact op de manier waarop we werk(t)en. Van de ene dag op de andere werden we allemaal voltijdse thuiswerkers, verlieten we fysieke kantoren en werden we Zoom-specialisten (of net niet).
Quasi tegelijkertijd ontdekten we de lusten en de lasten van thuiswerk. Het wegvallen van pendel- of fileleed was een verademing en de herwonnen tijd staken we in onze huisgenoten, gezinsleden of (nieuwe) hobby’s. Langs de andere kant bracht wonen én werken in hetzelfde decor ook de nodige uitdagingen met zich mee. Het wegvallen van duidelijke tussenschotten tussen werk en privé zorgde voor een algemene lusteloosheid omdat alles kabbelde en moelijker leek. Thuiswerken was dus voor sommigen de hemel, voor anderen de hel (en voor de meesten waarschijnlijk ergens tussenin).
Het kantoor als refuge
Toch wordt dat thuiswerken een blijvertje. In verschillende enquêtes geven telkens zo’n 80% van de geïnterviewde werknemers aan dat ze minstens één dag thuis (of elders, maar niet in het klassieke kantoor) willen werken. En ook werkgevers hebben daar oren naar – dat was vroeger niet altijd evident (iets met vertrouwen enzo). Afhankelijk van de sector zijn er zelfs veel bedrijven die kiezen voor remote-first of work-from-anywhere. Wellicht zal het “standaardrecept” de kerk in het midden houden met een mix tussen kantoor- en thuiswerk.
Interessant is vooral dat de rol van kantoren opnieuw geëvalueerd wordt. Het kantoor was vroeger vooral de plek waar je “moest” zijn (om er je uren te kloppen). De nieuwe rol van een kantoor zal anders zijn: het wordt een plek waar medewerkers elkaar kunnen ontmoeten om te vergaderen, geïnspireerd te worden en de sociale banden aan te halen.
Dat merkten we ook met z’n allen het afgelopen jaar: het wegvallen van die sociale component is één van de voornaamste argumenten om terug te keren naar kantoor. Het échte werk, dat kan ook elders (bijvoorbeeld thuis) gebeuren. Veel mensen geven zelfs aan dat thuiswerk zorgt voor meer efficiëntie. Maar énkel thuis zitten, dat werkt op den duur ook op de heupen en zorgt voor een soort “thuismoeheid”. Het kantoor wordt de komende tijd dus een soort refuge; een haven waar je x-aantal keer per week (of maand) aanmeert. Een goede kantooromgeving prikkelt en zorgt tegelijk voor een sense of belonging.
Flexibiliteit en nabijheid
De manier (en de momenten) waarop er (in een kantooromgeving) gewerkt wordt, veranderen. Vorig jaar maakte duidelijk dat er geen one size fits all-formule bestaat wat werktijden en –methodes betreft. We moesten flexibel zijn en ontdekten dat dat geen slechte zaak is. Het is soms zoeken om die verschillende manieren van werken binnen een organisatie op elkaar af te stemmen, maar niemand twijfelt eraan dat deze flexibiliteit een nieuw verworven recht is.
Daarom is ook het kantoor van de toekomst flexibel: zowel in tijd als ruimte. Vaste werkplekken gaan op de schop en maken plaats voor flexdesks en vergaderhoeken. Veel bedrijven zijn dan ook naarstig bezig om hun werkvloer (fysiek) om te vormen en voor te bereiden op zo’n flexibel gebruik.
Ook nabijheid is een belangrijke herwonnen factor. Wie heeft er nog zin om elke dag in de file te zitten? Want zeg nu zelf: wat is er beter dan een werkplek die zich op wandel- of fietsafstand bevindt?
De toekomst aan de coworking?
Al deze ingrediënten zorgen voor een interessante cocktail: we willen flexibel in tijd en ruimte kunnen werken en liefst niet te ver van huis (maar ook niet altijd thuis). Langs de andere kant vinden we het belangrijk om ergens bij te horen en tijdens onze werkdag sociaal contact te onderhouden.
Bij Labora zijn we er dan ook van overtuigd dat er een interessante tijd zit aan te komen voor plekken zoals de onze: coworkings waar je een dag (of meerdere dagen) per week kan aanmeren om je werk te doen. Niet echt thuis, maar ook niet echt in een klassieke kantooromgeving. Het beste van beide werelden.
In wetenschappelijke literatuur worden coworkings omschreven als “een fenomeen dat ontstaat in een gedeelde, samenwerkende werkplek waar de nadruk ligt op gemeenschap, verbinding, productiviteit en creativiteit.” Er wordt vaak verwezen naar vijf kernwaarden: samenwerking (concreet of de bereidheid om samen te werken), gemeenschap (die bepaalde immateriële voordelen en gedeelde doelen voorziet), duurzaamheid (ruimte delen om de eigen voetafdruk te beperken), openheid (ideeën, info en resources delen) en toegankelijkheid (zowel financieel als fysiek en mentaal).
Da’s alleszins de theorie, en die zetten wij maar al te graag om in praktijk. Kom dus gerust eens kijken hoe we voor jou een verschil kunnen betekenen.
--
Labora is een maak-, denk- en werkplek in de Abdij van Keizersberg.
Hier leven nog steeds benedictijnermonniken volgens het principe “Ora et Labora” - wat zoveel betekent als “bid en werk”. Wij doen hier aan "werk” (“Labora”) en dan nog liefst samen, in dialoog met een diverse mix aan mensen die elk op hun eigen manier werken.
Van nomadische freelancer tot meerkoppige start-up. Van tijdelijke werkplek-voor-één-dag tot je eigen stek. Labora heeft voor iedere vraag een passende formule in onze coworking.
Onze vergaderruimtes zijn de ultieme plek om ideeën en plannen vorm te geven. Wij zorgen voor de omkadering, jullie doen de rest.
Kunstenaars en beoefenaars van creatieve beroepen kunnen dan weer terecht in onze ateliers.
--
Vond je dit interessant? Check dan zeker ook onderstaande literatuur: